Üç yaşındaki enesin günlüğü

Benim adım Enes......Üs yasımdayım.Yatcaz kalkcaz yatcaz kalkcaz, yas günüm olacak. Mum üflüzem. Sok seviyoyum mum üflemeyi. Bi aksam annemin mumlayını da ben üfledim. Hepşini söndüyemedim. Sok uğyaştım ama söndüyemedim, dudaklayım sısladı. Sonya ösküymeye basladım. Annem bana su veydi, ösküyüyüm gesti.

Biliyoy musunuz, annanem şigaya isiyo. Balkona çıkıyo, iseyken. Ben de onun gibi sigaya isiyoyum şakadan. Dalemi sigaya yapıyoyum, ağşıma dötüyüp “ üf üf ” yapıyoyum. İşte o zaman annanem bana dışıyo, “ Ayyy ! Ne kaday ayıp! ” diyo. Kendişi iseyken biş ona hiç dışmıyoyuz ama.

Ben Gasalatayaylıyım.Vından Dayım, Begiştaşlı olayım diye bana sooook hediye aldı. Alşın, ben yine Gasalatayaylıyım. En büyük zimbom!..Hem ben babama sok gol atıyoyum. Emel bebekley evde yokken. Emel bebek bişim efin altında uyuyo. Düyültü dapaysam Emel bebeğin babaşı bana dızay. Ben ondan sok doykuyoyum.

Annem bana zoyla süt isiyiyo. İsmek istemiyoyum ama, annemin okuduğu maşalı dinleyken, bi bakıyoyum süt bitmiş. Beni dandıyıyo annem. Süt iseysem dok duvvetli oluymusum. Babam hiç süt ismiyo, dola isiyo; onun için ben onu hey güyeşte yeniyoyum. Sünkü dola isenley böle yeniliy .Babamı efde saklandığı hey yeyden buluyoyum, babam beni his bulamıyo.